Wê rojê wê li boriya mezin bê xistin û kesên li welatê Aşûrê li ber helakbûnê ne û kesên li welatê Misrê li sirgûnê ne vegerin. Wê li Çiyayê Pîroz, li Orşelîmê li ber Xudan çok bidin.
Xudan dibêje: “Çawa ku Îsraêlî di taseke paqij de pêşkêşiyeke dexlê tînin Mala Xudan, wê ew jî, ji tevahiya miletan hemû birayên we, bi hespan, bi erebeyên hespan, bi erebeyên sergirtî, bi hêstiran, bi deveyan wekî pêşkêşiya ji bo min bînin çiyayê min ê pîroz Orşelîmê.”
Hesin, gil, tûnc, zêr û zîv bi hev re perçe bûn. Wekî hûrikên kaya bênderê hûr bûn û bayê ew bi xwe re birin. Herçî kevirê li peyker ket, bû çiyayekî mezin û tevahiya rûyê erdê tije kir.
Ya Reb, ez ji bo hemû karên te yên dadperwer ji te lava dikim. Xezeba xwe ji ser bajarê xwe Orşelîmê, ji ser Çiyayê xwe yê pîroz rakî. Çimkî ji ber gunehên me û neheqiyên bav û kalên me, Orşelîm û gelê te, li pêş hemûyên ku li der û dora me ne şermezar bûn.
Gava ez dipeyivîm û min dua dikir, li gunehên xwe û gunehên gelê xwe Îsraêl mikur dihatim, ji bo Çiyayê Pîroz ê Xwedayê xwe li pêş Xwedayê xwe Xudan min lava dikir.
Ezê artêşa bakur ji we dûr bixim Û bişînim diyarê ziwa û bêkes. Ezê kesên li pêş bişînim gola rojhilat Û kesên li paş bişînim Derya Spî. Wê bêhna cendekan bilind bibe, Erê, wê bêhna pîs bilind bibe, Çimkî wan karên mezin ên kirêt kirin.
Wê pir milet herinê û bêjin: “Werin em herin Çiyayê Xudan. Em herin Mala Xwedayê Aqûb Ku ew riyên xwe hînî me bike Û em di rêçikên wî de bimeşin. Çimkî wê rê û rêbaz ji Siyonê Û gotina Xudan ji Orşelîmê derkeve.”
Wê rojê wê ji nav Orşelîmê ava jiyanê biherike. Wê nîvê avan biherikin gola li rojhilat, nîvê din jî biherikin gola li rojava. Wê havîn û zivistanan berdewam bike.
Ewê li hember her tiştê ku jê re xwedê tê gotin an tê perizîn rabe û xwe di ser her tiştî re bigire, heta ewê di Perestgeha Xwedê de rûne û bêje: «Ez Xwedê me.»