“Here û tevahiya Cihûyên li Sûsayê bicivîne, ji bo min rojiyê bigirin. Sê şev û sê rojan ne bixwin, ne jî vexwin. Ez û xizmetkarên xwe jî, emê rojî bigirin. Paşê tevî ku ne li gorî qanûnê ye jî, ezê herim ba padîşah. Ez bimirim jî, ne xem e.”
Çaxê min dît ku hûn min ji destê wan rizgar nakin, min canê xwe kir destê xwe. Ez rabûm min şerê Emmoniyan kir û Xudan ew dan destê min. Çima hûn îro şerê min dikin?”
Lê we îro li dijî mala bavê min serî hilda. We kurên wî, heftê kes li ser kevirekî kuştin û Avîmelekê kurê cariyeyekê, li ser mêrên Şexemê kir padîşah. Çimkî ew birayê we ye.
Wî xwe xist xeterê û Golyatê Filîstî kuşt. Bi vî awayî Xudan tevahiya gelê Îsraêl rizgar kir. Te jî ev yek dît û pê kêfxweş bûyî. Tê çima rabî Dawidê bêsûc bikujî û gunehê wî bixî stûyê xwe?”