39 Gîdyon ji Xwedê re got: “Tu li min hêrs nebe, bihêle ez tiştekî din bêjim. Destûr bide ku ez bi hiriyê careke din biceribînim. Bila vê carê hirî ziwa be û tevahiya axê bi xunavê şil bibe.”
Îbrahîm got: “Ya Reb hêrs nebe, ezê bi tenê careke din bipirsim. Heke li wê derê tenê deh kes hebin?” Xudan got: “Ezê ji bo xatirê deh kesan jî bajêr wêran nekim.”
Gava ez hatim çima kes tunebû? Çaxê min gazî kir, çima kesî bersiva min neda? Ma destê min ewqas kurt e Ku ez we xilas nekim? An hêza min tunebû Ku ez we rizgar nekim? Ez bi erzşikandina xwe deryayê ziwa dikim, Ez çeman dikim berî. Masiyên wan ji bêaviyê, Ji tîbûnê dimirin û bêhn didin.
Hingê Pawlos û Barnabas, bi ziravî peyivîn û gotin: «Diviya ku pêşî peyva Xwedê ji we re bihata gotin. Madem ku hûn wê red dikin û xwe hêjayî jiyana herheyî nabînin, va ye, em jî li miletên din dizivirin.