Êlyas ji wan re got: “Pêxemberên Baal bigirin, bila tu kes ji wan nereve û nefilite.” Wan ew girtin. Êlyas ew birin Geliyê Qîşonê û ew li wir serjê kirin.
Ezê dilê Firewn hişk bikim. Wê li pey wan bikeve û ezê jî li ber Firewn û tevahiya artêşa wî rûmetdar bibim. Wê Misrî bizanibin ku Xudan ez im.” Îsraêliyan wiha kir.
Çimkî Xudan dilê wan hişk kiribû ku ew li dijî gelê Îsraêl şer bikin û bên tunekirin. Çawa Xudan li Mûsa emir kiribû, ew li ber wan neketin û tune kirin.
Xudan ji Yêşû re got: “Ji wan netirse. Ezê sibê vî çaxî hemûyan li ber Îsraêliyan bişikênim. Hûnê hespên wan seqet bikin û erebeyên wan ên şer bişewitînin.”
Debora ji Baraq re got: “De rabe! Roja ku Xudan Sîsera bide destê te, îro ye! Wê Xudan li pêş te here.” Li ser vê yekê Baraq bi deh hezar kesan re ji Çiyayê Tavorê daket.
Va ye tu bi çavên xwe dibînî ku Xudan çawa di şikeftê de te da destê min. Hinekan xwest ku ez te bikujim, lê ez li ber te ketim. Min got: ‘Ez destê xwe li xweyê xwe ranakim, ji ber ku ew kifşkiriyê Xudan bi xwe ye.’