48 Gelê Îsraêl ket bajarên Binyamîniyan û kesên mayî, heywan û hemû jîndar dan ber şûran. Hemû bajarên din jî şewitandin.
Razîkirina birayê xeyidî, ji standina bajarê bisûr zortir e, Pevçûn wekî zirzeyê kelehê ye.
Lê şeş sed kes reviyabûn çolê û çar mehan li Zinarê Rîmmonê mabûn.
Di vê navberê de, Îsraêl li Mîspayê, beriya şer sond xwaribû û gotibû: “Wê tu kes ji me, keça xwe bi Binyamîniyan re nezewicîne.”
Binyamîniyan jî wisa kir. Li gorî hejmara xwe ji keçên ku direqisîn, revandin. Paşê ew çûn ser axa xwe, bajarên xwe ava kirin û lê rûniştin.