38 Di vê navberê de piraniya gelê Îsraêl û kesên di kemînê de li ser nîşanekê li hev kiribûn. Wê agir berdana bajêr û dûmaneke mezin derxistana.
Lê ezê peymana xwe sala bê vî çaxî, bi kurê ku Sara ji te re bîne, ango bi Îshaq re girê bidim.”
Êlîşa got: “Saleke din vî çaxî, wê li ber singê te, kurekî te hebe.” Jinikê got: “Nexêr ezbenî! Tu zilamê Xwedê yî, xulama xwe nexapîne!”
Piştre kesên li bakur artêşgeh ava kiribûn û kesên ku li rojavayê bajêr ketibûn kemînê, tevdîra xwe ya şer kir. Lê Yêşû wê şevê di newalê de meşiya.
Gava zilamên Ayê li pişt xwe zivirîn, dît ku dûyê bajêr heta ezmanan bilind dibe. Îsraêliyên ji ber wan reviyabûn jî zivirîn û da pey wan. Loma cihekî Ayî birevin nemabû.