14 Li ser vê yekê hêrsa Xudan li dijî gelê Îsraêl rabû û wî ew dan destê talankarên wan. Wî ew firotin destê dijminên derdora wan ku nikaribûn li ber dijminên xwe bisekinin.
ji rojên min dadger li ser gelê Îsraêl kirş kirin, êdî zordarî nekin. Ezê ji ber tevahiya dijminên te rihetiyê bidim te. “‘Ez Xudan dibêjim, ezê ji te re malekê ava bikim.
Loma te ew dan destê dijminên wan, wan ew tengezar kirin. Di dema tengasiyên xwe de ji te re kir hewar, te ji ezmanan bihîst. Li gorî rehma xwe ya mezin, te xilaskar dan wan, wan jî ew ji destên dijminên wan rizgar kirin.
Ma kî Aqûb da şelandin? Ma kî Îsraêl da destê talankaran? Ew Xudan e ku me li dijî wî guneh kir, Ma ne wisa ye? Wan nexwest di riyên wî de bimeşin, Wan guhdariya Şerîeta wî nekir.
Xudan wiha dibêje: “Ka ew nivîsa jinberdanê? Ka yê ku min diya we pê berda? Min hûn firotin kîjan deyndarê xwe? Va ye hûn ji ber xerabiyên xwe hatin firotin, Ji ber serhildanên we diya we hat berdan.
Ezê bi hêrs berê xwe bidim we ku dijminên we, we têk bibin. Kesên ku ji we nefret dikin wê li ser serê we bibin serwer. Kesek li pey we nekeve jî hûnê birevin.
Îcar hêrsa Xudan li dijî gelê Îsraêl rabû û heta tevahiya wî nifşê ku tiştên di çavê Xudan de xerab in kiribûn qedand, wî ew çil salan li beriyê da gerandin.
“Ji ber ku te bi her karê destê xwe yên xerab dev ji Xudan berda, heta tu helak û tune bî, wê Xudan naletê, tirsa mezin û neserketinê bi ser te de bîne.
“Wê Xudan te li ber dijminên te bide şikandin. Tê di riyekê de derkevî pêşiya wan, lê tê di heft riyan de ji ber wan birevî. Tê ji bo hemû padîşahiyên dinyayê bibî mijareke sawê.
Heke hûn peymana ku Xwedayê we Xudan li we emir kiriye binpê bikin, herin xulamiya îlahan bikin û li ber wan herin ser çokan, wê hêrsa Xudan li dijî we rabe û hûnê yekser li ser vî welatê qenc ê ku daye we tune bibin.”
Xudan bi eşîra Cihûda re bû. Wan herêma çiyayî ji xwe re kir milk, lê ew nikaribûn şêniyên deştê biqewitînin. Çimkî erebeyên wan ên şer ên hesin hebûn.
Li ser vê yekê hêrsa Xudan li dijî gelê Îsraêl rabû. Wî got: “Ji ber ku vî miletî peymana min a ku min li bav û kalên wan emir kir xera kir û guhdariya dengê min nekir,