28 Wî jê re got: “Rabe, em herin.” Wê bersiv neda. Li ser vê yekê wî ew li kerê siwar kir û berê xwe da mala xwe.
Ji nîvro heta dema pêşkêşiya êvarê bi cezba ketin. Lê ne deng hebû, ne bersivek. Kesî guhdariya wan nedikir.
Serê sibê xweyê wê rabû, derî vekir ku bide rê û here. Dît ku cariyeya wî li ber deriyê malê ketiye û destê wê li ser şêmîka derî ye.
Mêrên Gîvayî li dijî min rabûn û ji bo ku min bikujin, bi şev dor li mala ku ez lê dimam girt. Ew bi zorê bi cariyeya min re razan û jinik mir.