27 Serê sibê xweyê wê rabû, derî vekir ku bide rê û here. Dît ku cariyeya wî li ber deriyê malê ketiye û destê wê li ser şêmîka derî ye.
Bi hilatina rojê re, jinik hat û ber deriyê mala ku xweyê wê lê dima, ket erdê. Heta dinya ronî bû jinik li wir ma.
Wî jê re got: “Rabe, em herin.” Wê bersiv neda. Li ser vê yekê wî ew li kerê siwar kir û berê xwe da mala xwe.