“Loma ev e şîreta min li te: Ji Danê heta Beêr-Şevayê, Îsraêliyên bi qasî sêlaka li ber deryayê zêde ne, bila li dora te kom bibin, tu jî tevli şer bibe.
Ben-Hadad guh da Asayê Padîşah û fermandarên artêşên xwe bi ser bajarên welatê Îsraêl ve şandin. Wî bajarên Îyon, Dan, Avêl-Bêtmaexa û herêmên Kînneret û Nefteliyê desteser kirin.
Ji Danê firefira hespên dijminan tê bihîstin, Dengê hîrîna hespên wan ên zor tevahiya welêt dilerizîne. Ew tên ku welat û hemû tiştên tê de, Bajar û şêniyên wî daqurtînin.”
Piştre Mûsa ji deştên Moavê hilkişiya Çiyayê Neboyê û derket serê Pîsgayê ku li pêşberî Erîhayê ye. Xudan tevahiya welêt nîşanî wî da; ji welatê Daniyan heta Gîladê,
Çaxê axa Daniyan ji destê wan derket, rabûn ku li dijî Leşemê şer bikin. Gava wan bajar desteser kir û gelê bajêr da ber şûran, ew der ji xwe re kir milk û tê de rûniştin. Wan navê bavkalê xwe Dan li Leşemê danî.
Her pênc zilam rabûn çûn. Gava hatin Layîşê, wan dît ku xelkê bajêr wekî Saydayiyan xuya dibûn; bêxem, di aramî û ewlehiyê de dijîn. Xelkekî din ê ku li wan zorê dikir tunebû. Ew ji Saydayiyan dûr bûn û têkiliya wan bi kesekî re tunebû.