Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Dadger 16:25 - Kurmanji Încîl

25 Piştî ku bi têra xwe şa bûn, wan got: “Şîmşon bînin, bila me şa bike.” Wan Şîmşon ji girtîgehê anî, tinazên xwe pê kirin û bi vî awayî şa bûn. Paşê wan ew di nav stûnan de da sekinandin.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Dadger 16:25
23 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Avşalom ji xizmetkarê xwe re got: “Guhdarî bikin! Li bendê bin heta ku Amnon ji şerabê serxweş bibe. Gava min got: ‘Li Amnon bixin’ lêxin û wî bikujin. Netirsin! Fermanê ez didime we. Hêzdar û wêrek bin.”


Gava Ben-Hadad ev yek bihîst, wî û padîşahên din di holikên xwe de vedixwarin. Wî ji xulamên xwe re got: “Rabin şer!” Wan jî tevdîra xwe kirin ku êrîşê bajêr bikin.


Roja heftan, padîşah bi şerabê kêfxweş bû. Wî ji Mehûman, Bîzta, Harbona, Bîgta, Avagta, Zêtar û Karkasê ku heft nemêrên qesrê bûn xwest


Qasid bi fermana padîşah re bi lez dan rê. Ferman li qesra Sûsayê hat derxistin. Padîşah û Haman rûniştin, bi hev re vedixwarin, lê bajarê Sûsayê şaş û metel mabû.


Yên li ber derî rûniştî xeyba min dikin, Û ez bûm strana serxweşan.


Li zilamê ku te lêxistiye eziyet dikin, Êşa, zilamê ku te birindar kiriye dipeyivin.


Lê we kêfa xwe kir û hûn şa bûn. We got: “Em bixwin û vexwin, Çimkî emê sibê bimirin” We pez û dewar serjê kirin, Goşt xwar, şerab vexwar.


Tacek ji stiriyan honandin û dan serê wî. Çîtikek kirin destê wî yê rastê, li ber wî çûn ser çokan, tinazên xwe pê kirin û gotin: «Bijî padîşahê Cihûyan!»


Hinekên din bi tinaz û qamçiyan, erê heta bi girêdan û zîndanê hatin ceribandin.


Çaxê gel Şîmşon dît, pesnê îlahê xwe da û got: “Dijminê ku wêran kir welatê me Û gelek kuştin ji me, Îlahê me da destê me.”


Şîmşon ji xortê ku bi destê wî girtiye re got: “Min berde ez xwe bispêrim stûnên ku perestgeh li ser e.”


Dilê kahin gelek şa bû. Wî êfod, pûtên malê û pûtê qewirandî hildan û ew bi hev re çûn.


Herdu rûniştin, bi hev re xwarin û vexwarin. Bavê jinikê ji zavayê xwe re got: “Ji kerema xwe îşev jî bimîne û bila dilê te xweş be.”


Gava zilam, carî û xulamê wî rabûn ku herin, xezûrê wî got: “Binêre êdî êvar e. Ji kerema xwe, şeva xwe li vir biborîne û bila dilê te xweş be. Berê êvarê ye. Tê serê sibê zû rabî û herî konê xwe.”


Ew çûn nav rezan, tirî dan hev, guvaştin û şa bûn. Ew çûn mala îlahên xwe û piştî xwarin û vexwarinê, wan nalet li Avîmelek anî.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ