20 Delîla jê re got: “Şîmşon, Filîstî bi ser te de hatin!” Ew ji xewê hişyar bû û ji xwe re got: “Ezê wekî her car xwe daweşînim.” Lê nizanibû ku Xudan jê qetiyaye.
Ma kî Aqûb da şelandin? Ma kî Îsraêl da destê talankaran? Ew Xudan e ku me li dijî wî guneh kir, Ma ne wisa ye? Wan nexwest di riyên wî de bimeşin, Wan guhdariya Şerîeta wî nekir.
Tenê li dijî Xudan ranebin û ji gelê welêt netirsin. Çimkî emê wan wekî pariyek nan bixwin û biqedînin. Siya ku wan xwe spartiye rabûye û Xudan bi me re ye. Ji wan netirsin.”
Wî li wan vegerand: «Ji ber ku baweriya we kêm e. Bi rastî ez ji we re dibêjim, eger wek liba xerdelê baweriya we hebe, hûn ji vî çiyayî re bêjin: ‹Ji vir here wir›, ewê here. Tu tişt tune ku ji bo we çênebe.»
Ji ber vê yekê Îsraêlî li dijî dijminên xwe li ber xwe nadin. Ew pişta xwe didin dijmin û direvin, çimkî ew bûn wekî tiştên ji bo tunekirinê hatine veqetandin. Heke hûn tiştên ku hatine veqetandin ji nav xwe tune nekin, ezê êdî bi we re nebim.
Gava Şîmşon radiza Delîla heft keziyên serê wî bi qumaşê tevnê ve honandin û bi kutekên tevnê ve girê dan. Piştre got: “Şîmşon, Filîstî bi ser te de hatin!” Paşê Şîmşon ji xewê hişyar bû, keziyên xwe ji qumaş û kutekên tevnê rizgar kirin.
Lê Şîmşon tenê heta nîvê şevê raza. Nîvê şevê rabû û du baskên dergehê bajêr û stûnên wî hildan, tevî zirzeyê ji cihê wan rakirin, ew danîn ser milên xwe. Paşê wî ew derxistin bilindciyê li pêşberî Hevronê.
Zilam li odeya navîn ketibûn kemînê. Delîla jê re got: “Şîmşon, Filîstî bi ser te de hatin!” Şîmşon şivên ter, çawa ku agir bi kendîran dikeve û diqete, qetandin. Wî sira hêza xwe nedabû.
Dotira rojê Xwedê ruhekî xerab bi hêzeke mezin bi ser Şawûl ve şand. Di malê de bêhemdê xwe dipeyivî. Dawid wekî her car li çengê dixist. Di destê Şawûl de jî rimek hebû.