19 Ruhê Xudan bi hêzeke mezin hat ser Şîmşon. Rabû çû Aşqelonê. Wî sî kes kuştin, malên wan talan kir û kincên wan da xortên ku bi mamikê derxistine. Ew bi hêrs vegeriya mala bavê xwe.
Roja heftan, beriya roj here ava, mêrên bajêr ji Şîmşon re got: “Ma çi ji hingiv şîrîntir e, Çi ji şêr hêzdartir e?” Şîmşon got: “Heke we bi çêleka min cot nekira, we bi mamikê dernedixist.”
Gava Şîmşon nêzîkî Lehiyê bû, Filîstî qîriyan û ber bi wî ve çûn. Ruhê Xudan bi hêzeke mezin hat ser Şîmşon û werîsên li ser milên wî wekî kitanê ser êgir ji hev belav bûn û girêkên li ser destê wî ketin.
Ruhê Xudan hat ser wî û wî serweriya gelê Îsraêl kir. Otniyêl çû şer û Xudan Padîşahê Aram-Naharayîmê, Kûşan-Rîşatayîm da destê wî. Ew li dijî Kûşan-Rîşatayîm bi ser ket.
Filîstiyan wiha pirsîn: “Em wekî pêşkêşiyeke berdêlê çi jê re bişînin?” Kahin û falbazan got: “Pêşkêşiya we ya berdêlê, li gorî hejmara begên Filîstiyan, bila pênc kunêrên zêrîn û pênc mişkên zêrîn be. Çimkî ev bela li ser we û li ser mîrên we ye.