Gunehkarên Siyonê tirsiyan, Lerzekê bi xwedênenasan girt. Dibêjin: “Ma kî ji me dikare li ber agirê bimîne Ku dixwe û tune dike? Kî ji me dikare li ber pêtên herheyî rûne?”
Wî çaxî wan got: “Werin, em li dijî Yêremya pîlan bikin. Çimkî ji kahin Şerîet, ji şehreza şêwir û ji pêxember jî gotin qet kêm nabe. Werin, em bi gotinan lê bixin û guhdariya gotineke wî jî nekin.”
Hergav ji kesên min kêm dibînin re dibêjin: ‘Xudan dibêje: Wê qencî li ser we be!’ Ew ji wan kesan re dibêjin Ku ketine pey serhişkiya dilê xwe: ‘Wê xerabî bi ser we de neyê!’
Loma Xudan wiha dibêje: Ezê Şemayayê Nehelamî û ziriyeta wî ceza bikim. Wê tu kesekî wî di nav vî gelî de nemîne. Û qenciya ezê bi gelê xwe bikim jî nebîne.’” Ev e gotina Xudan. “‘Çimkî wî gotinên serhildanê yên li dijî Xudan kirin.’”
Serekên bajêr bi bertîlan serweriyê dikin, Kahinên wî bi pere hîn dikin, Pêxemberên wî jî bi pere falbazî dikin. Lê wekî ku xwe spartibûn Xudan, Dibêjin: “Ma qey Xudan ne bi me re ye? Wê tiştek neyê serê me!”
Gotin û qanûnên ku min li xulamên xwe yên pêxember emir kirine, ma negihîştin bav û kalên we?’ “Loma ew jî zivirîn û gotin: ‘Xudanê Karîndar li rê û kirinên me nihêrî û ji bo me çi fikirî be kir.’”
Xudanê Karîndar dibêje: “Va ye ew roj tê, wekî tenûrê dişewite. Wê tevahiya qure û xeraban bibin pûş. Wê rojê wê wan bişewitîne. Wê ne kok ne jî çiqil bihêle.