Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Amos 5:15 - Kurmanji Încîl

15 Ji xerabiyê nefret, ji qenciyê hez bikin. Li ber dergehê bajêr edaletê biparêzin. Belkî Xwedayê Karîndar Xudan, Li bermayiyên Ûsiv were rehmê.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Amos 5:15
42 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Dibe ku Xudan tengasiya min bibîne û nifirên li min hatine kirin ji min re bike qencî.”


Karmendên wî jê re got: “Va ye, me bihîst ku padîşahên Mala Îsraêl, padîşahên keremdar in. Em bi navtenga xwe ve çûx û bi serê xwe ve werîsan girê bidin û herin ba Padîşahê Îsraêlê, belkî te sax bihêle.”


Çimkî ji gelê Yehoahaz, ji pêncî siwarî, deh erebeyên şer û deh hezar leşkerên peya pê ve, tu kes nemabû. Padîşahê Aramê ew wekî xweliya bênderê perçiqandibûn û tune kiribûn.


Di rojên Peqahê Padîşahê Îsraêlê de, Tîglat-Pîleserê Padîşahê Aşûrê hat û bajarên Îyonê, Avêl-Bêtmaexayê, Yanoahê, Qedeşê, Hasorê û herêmên Gîladê, Celîleyê û seranserê diyarê Nefteliyê desteser kir û ew sirgûnê Aşûrê kirin.


Belkî Xwedayê te Xudan, hemû gotinên fermandarê ku xweyê wî Padîşahê Aşûrê ew şandî û pê Xwedayê Jîndar tinazên xwe kirin, bibihîze û ji ber van gotinan wî ceza bike. Divê tu ji kesên me yên mayî re dua bikî.’”


Ez bi şertên te şehreza dibim, Loma ji her riya derew nefret dikim.


Ji xerabiyê bireve, qenciyê bike, Li aştiyê bigere, li pey wê here.


Li nav nivînên xwe ew difikire derew, Li ser riya ku qencî jê nayê dimîne, nefret nake ji derew.


Ji xerabiyê bireve, qenciyê bike; Tê her û her bimînî.


Ey şivanê Îsraêlê, goh bide, Tu ku, tu Ûsîv wek kerî dajoyî, Tu ku, tu li ser Kerûbiyan rûniştî yî, Ronahiya xwe bide,


Ey hûn hezkirên Xudan, nefret bikin ji xerabiyan. Canê dilsozên xwe ew diparêze, Ew wan azad dike, ji destê xeraban.


Dotira rojê Mûsa ji gel re got: “We sûcek mezin kir. Niha ezê herim hizûra Xudan, ji bo gunehên we navbeynkarî û kefaretê bikim.”


Lê heke ew miletê ku min li ser gotiye, dev ji xerabiya xwe berde, ezê li ser pîlana xwe ya xerakirinê, fikra xwe biguherînim.


Xudan wiha dibêje: Bi edalet û rastiyê tevbigerin. Kesê hatiye şelandin ji destê zordar rizgar bikin. Li xerîb, sêwî û jinebiyan neheqî û zordariyê nekin. Li vê derê xwîna bêsûcan nerijînin.


Çimkî Xudan wiha dibêje: “Ji bo Aqûb bi kêf û şahî biqîrin! Ji bo serekê miletan bi dengê bilind biqîrin! Pesindana xwe bidin bihîstin û bêjin: ‘Ya Xudan, bermayiyên gelê xwe Îsraêl rizgar bike!’


Daniyêl ji padîşah xwest ku ew Şadrak, Mêşak û Eved-Nego bikin serkarên Herêma Babîlê. Lê Daniyêl li qesrê ma.


Kî dizane, belkî bizivire, dev jê berde Û ew bereketê li pey xwe dihêle. Wê gavê hûnê pêşkêşiyên dexlê û rijandinê Bidin Xwedayê xwe Xudan.


Hûn ji kesê li ber dergehê bajêr erzê we dişikêne nefret dikin, Bîzê we ji kesê rastiyê dibêje diçe.


Lê bila edalet wekî avê Û rastî wekî çemekî domdar biherike.


Li Xudan bigerin û bijîn! An na, wê bibe agir û bi Mala Ûsiv bikeve, Wê Bêt-Êlê daqurtîne û wê tu kes netefîne.


Ma hesp li serê zinaran baz didin? Ma kes li deryayê bi gê cot dike? Lê we heqî kir jehr Û fêkiyê edaletê kir giyayê tehl.


Li ser vê yekê Xudan fikra xwe guhert û got: “Wê ev yek çênebe.”


Serwerê gemiyê hat ba Ûnis û jê re got: “Ev çi razan e! Rabe, ji îlahê xwe re bike hewar! Belkî me bîne bîra xwe û em helak nebin.”


Kî zane? Belkî wê gavê Xwedê fikra xwe biguhere, dev ji hêrsa xwe ya dijwar berde û em helak nebin.”


“Ya ziriyeta Aqûb! Helbet ezê we bidim hev, Ezê esse saxmayiyên gelê Îsraêl berhev bikim. Ezê we wekî pezê di hevşî de, Wekî keriyê di mêrgê de bînim ba hev. Wê welatê we bi mirovan tije bibe.”


Lê hûn ji qenciyê nefret dikin, Ji xerabiyê hez dikin. Hûn çermê gelê min radikin, Goştê hestiyên wan dişelînin.


Loma heta jina bizaro wî bîne dinyayê, Wê Xudan wan bide dest. Paşê wê merivên wî yên din vegerin nav gelê Îsraêl.


Tevahiya nefsbiçûkên welêt Yên ku bi rê û rêbazên Xudan dikin, Li Xudan bigerin! Li edaletê bigerin, Li nefsbiçûkiyê bigerin. Dibe ku di roja hêrsa Xudan de Hûn bên parastin.


Hûnê dîsa ferqa di navbera kesên rast û xerab de fêm bikin. Hûnê hay ji wan kesan hebin ku xulamiya Xwedê dikin an na.”


Bila hezkirin bê durûtî be. Ji ya xerab nefret bikin, xwe li ya qenc bigirin.


Li gor mirovê hundir kêfa min ji Şerîeta Xwedê re tê,


Çimkî fikirîna li gor nefsê dijminahiya li hember Xwedê ye, ew bi ya Şerîeta Xwedê nake û hem jî nikare bike.


Hezkiriyo, tu çavê xwe nede tiştê xerab, lê bide tiştê qenc. Yê ku qenciyê dike ji Xwedê ye; yê ku xerabiyê dike Xwedê nedîtiye.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ