Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Amos 5:12 - Kurmanji Încîl

12 Çimkî ez dizanim serhildanên we zêde Û gunehên we gelek in! Ya kesên ku zordarî li rastan dikin, bertîlê distînin Û li ber dergehê bajêr heqê hejaran dixwin!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Amos 5:12
39 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Çimkî wan belengaz şikandin û tenê hiştin, Wan xaniyên ku ava nekiribûn bi zorê standin.


Heke ji ber min li dergehê bajêr alîgir dîtin, Min destê xwe li dijî sêwiyan rakiribe,


Xwezî bi wî zilamî ku rextê wî yê tîran tije ye! Gava ku ew li ber derê bajêr bi dijminên xwe re devjenî dike, Ew şermî nabe.


Tê di dozeke de meyla kesê belengaz jî nekî.


“Di dozekê de heqê kesê hejar nede xwarin.


Bertîl di çavê xweyê xwe de kevirekî biqedir e, Berê xwe bi kîjan alî ve bide, bi ser dikeve.


Ji ber ku belengaz e, kesê belengaz neşelîne, Kesê bindest jî li dergehê bajêr neperçiqîne.


Serekên te serhildêr, Bûne hevparên dizan. Tev ji bertîlê hez dikin, Dane pey diyariyan. Mafê sêwiyan nadin, Nakin doza jinebiyan.


Ku heqê belengazan averê bikin, Mafê bindestên gelê min bistînin, Jinebiyan talan bikin Û sêwiyan bişelînin.


Kesên bi gotinên xwe Mirovan sûcdar dertînin, Li dijî dadgerê dergehê bajêr dafik datînin Û bêsedem heqê rastan dixwin. Wê bên telefkirin.


Kesê di riya heq de diçe û ya rast dibêje, Kesê qezenca bi zordariyê red dike, Kesê destê xwe ji bertîlê dûr digire, Kesê guhê xwe ji gotinên xwînrijandinê re digire Û ji bo xerabiyê nebîne, çavê xwe digire,


Tevî ku sêrbaziya te zêde ye Û remildariya te hêzdar e jî, Wê di rojekê de herdu, Windabûna zarokan û jinebîbûnê, Bi tevahî bi hev re bêne serê te.


Bi bertîlê xeraban mafdar dertînin, Mafên mafdaran ji destê wan distînin.


“Çimkî ez kar û fikrên wan dizanim. Dema ku ezê hemû milet û zimanan bidim hev, nêzîk dibe. Wê bên û rûmeta min bibînin.


Çimkî wan li welatê Îsraêl kirêtî kir. Wan bi jinên cîranên xwe re zinayê kir! Wan bi navê min peyvên derewîn gotin ku min li wan emir nekiribûn. Yê ku dizane û şahid e, ez im.” Ev e gotina Xudan.


Gava hemû girtiyên welêt Di bin lingan de diperçiqînin,


Ez Efrayîm nas dikim, Erê, Îsraêl ji min ne veşartî ye. Ya Efrayîm! Ji ber ku êdî te zina kir, Îsraêl qirêj bû.


Wê rojê wêrekê mêrxasan Wê çekên xwe bihêle û bireve.” Ev e gotina Xudan.


Ezê desthilatdarê wê rakim û bavêjim, Ezê pê re hemû serekên wê bikujim” dibêje Xudan.


Hûn ji kesê li ber dergehê bajêr erzê we dişikêne nefret dikin, Bîzê we ji kesê rastiyê dibêje diçe.


Ya kesên ku rastî kirine giyayê tehl Û edalet li erdê xistine!


Ya hûn ên ku hejaran diperçiqînin Û bindestên welêt ji holê radikin! Li vê yekê guhdar bin!


Serekên bajêr bi bertîlan serweriyê dikin, Kahinên wî bi pere hîn dikin, Pêxemberên wî jî bi pere falbazî dikin. Lê wekî ku xwe spartibûn Xudan, Dibêjin: “Ma qey Xudan ne bi me re ye? Wê tiştek neyê serê me!”


Herdu destên wan ji bo karên xerab jêhatî ne! Serek diyarî, dadger jî bertîl dixwaze, Mezin ya ku dixwazin didin kirin. Bi vî awayî edaletê xera dikin.


“Ji bo dîwanê ezê nêzîkî we bibim. Ezê li dijî sêrbazan, zinakaran, sondxwarên derewîn, li dijî kesên ku zordariyê li karker, jinebî û sêwiyan dikin, kesên neheqiyê li dijî xerîban dikin û li dijî kesên ji min natirsin, yekser bibim şahid” Xudanê Karîndar dibêje.


Ma bav û kalên we tengahî nedan kîjan pêxemberî? Wan ew ên ku ji berê ve hatina Yê Rast dan zanîn, kuştin. Îcar niha hûn bûn xayîn û we ew kuşt.


“Li bajarên ku Xwedayê we Xudan dide we, hûnê ji bo her eşîrê dadger û serekan kifş bikin. Divê ew gel bi edaletê îdare bikin.


Îcar gava gelek xerabî û tengasî hatin serê wan, wê ev stran li ba wan şahidiyê bike. Çimkî wê ji devên ziriyeta wan neyê jibîrkirin. Hê beriya ku ez wan bînim vî welatê ku min ji wan re sond xwaribû, min dizanibû çi pîlan dikin.”


Va ye, heqê wan karkerên ku zeviyên we dirûtine û we bi hîle ji wan standiye, diqîre. Hawar hawara paleyan gihîştiye guhê Xudanê Ordiyan.


We yê rast ê ku li ber we ranabe, sûcdar derxist û kuşt.


Bowaz çûbû û li ber dergehê bajêr rûniştibû. Gava ew merivê nêzîktir ê ku Bowaz behsa wî kiribû, di wê derê re derbas dibû, bangî wî kir û got: “Keremke were rûne.” Zilam jî hat û rûnişt.


Lê kurên wî di riya wî de nediçûn. Li pey kara xwe digeriyan, bertîl distandin û heq didan xwarin.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ