Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Amos 4:10 - Kurmanji Încîl

10 “Çawa ku li Misrê çêbû, min kul şand nav we. Min xortên we bi şûr kuştin, hespên we jî desteser kirin, Min pozên we bi bêhna pîs a artêşgeha we tije kir. Dîsa jî hûn li min venegeriyan.” Ev e gotina Xudan.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Amos 4:10
42 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Xudan, di wan rojan de, dest bi biçûkirina welatê Îsraêlê kir. Hazaêl li seranserê welatê Îsraêl li wan xist.


Xudan li dijî Îsraêlê hêrs bû û gelek caran ew dan destê Hazaêlê Padîşahê Aramê û Ben-Hadadê kurê Hazaêl.


Çimkî ji gelê Yehoahaz, ji pêncî siwarî, deh erebeyên şer û deh hezar leşkerên peya pê ve, tu kes nemabû. Padîşahê Aramê ew wekî xweliya bênderê perçiqandibûn û tune kiribûn.


Hazaêl got: “Ezbenî, tu çima digirî?” Êlîşa got: “Çimkî ez zanim tê çi xerabiyê bînî serê Îsraêliyan. Tê êgir bi sûrên wan bixî û xortên wan ên bijare bi şûran bikujî. Tê zarokên wan li erdê bixî û perçe bikî. Tê zikên jinên bizaro jî biqelişînî.”


Lê Xudan dilê Firewn hişk kir û wî nexwest wan berde.


Piştî Mûsa û Harûn çûn ba Firewn, wan jê re got: “Xwedayê Îbraniyan Xudan wiha dibêje: ‘Heta kengê tê xwe li ber min nizim nekî? Gelê min berde ku xulamiya min bike.


Ezê dilê Firewn hişk bikim. Wê li pey wan bikeve û ezê jî li ber Firewn û tevahiya artêşa wî rûmetdar bibim. Wê Misrî bizanibin ku Xudan ez im.” Îsraêliyan wiha kir.


Mûsa got: “Heke hûn bi baldarî guhê xwe bidin dengê Xwedayê xwe Xudan û ya ku li ber çavê wî rast e bikin, guh bidin emrên wî û miqateyê hemû qanûnên wî bin, ezê wan nexweşiyên ku min dane Misriyan, yekê jî nedim we. Çimkî yê ku şifayê dide we ez im, ez Xudan im.”


Sêrbazan ji Firewn re got: “Tiliya Xwedê di vî karî de heye!” Lê wekî Xudan gotibû, dilê Firewn hişk bû û guhdariya wan nekir.


Lê Xudan dilê Firewn hişk kir. Çawa ku Xudan ji Mûsa re gotibû guhdariya wan nekir.


Tu hê jî xwe li dijî gelê min qure dikî û wan bernadî.


Wê kuştiyên wan bavêjin derve, Wê laşên wan bêhn bide. Wê çiya bi xwîna wan bê avdan.


Lê hûn kesên ku êgir pêdixin Û bi çirûskan xwe radipêçin, Hûn hemû, di nav pêta agirê xwe de Û di nav çirûskên ku we pêxistine de bimeşin! Ya ku wê ji bo we ji destê min tê ev e: Hûnê di nav ezebê de razên.


Wê ji rojhilat Aramiyan, Ji rojava Filîstiyan rake ser piyan. Wê devê xwe vekin û Îsraêlê bixwin. Dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.


Gel li yê ku li wan xistiye venegeriya, Li Xudanê Karîndar negeriya.


Loma wê Reb bi xortan şa nebe Û li ber sêwî û jinebiyan nekeve. Çimkî hemû xwedênenas û xerabkar in, Her dev ehmeqiyê dike. Dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.


Loma Xudanê Karîndar wiha dibêje: ‘Va ye ezê wan ceza bikim. Wê xortên wan bi şûr bên kuştin. Wê kur û keçên wan bi xelayê bimirin.


Gotina Xudan ev e: “Ezê çar cure bela bînim serê wan; ji bo kuştinê şûr, ji bo kişkişandinê se, ji bo xwarin û xerakirinê teyrên ezmanan û heywanên çolê.


“Wê bi nexweşiyên mirinê bimirin û wê tu kes şîna wan neke. Wê neyên veşartin û li ser axê bibin zibil. Wê bi şûr û xelayê biqedin. Wê cendekên wan ji teyrên ezmanan û heywanên çolê re bibin xurek.”


Loma kurên wan bide ber xelayê, Wan bavêje ber şûr. Bila jinên wan bibin jinebî û bêzarok. Bila mirin mêrên wan bikuje û bibe, Bila xortên wan di şer de bi şûr bên kuştin.


Xerabkarê Moavê û bajarên wê hat Û xortên wê yên bijare ji bo ku bên serjêkirin daketin.” Ev e gotina Padîşahê ku navê wî Xudanê Karîndar e.


Loma wê xortên wê li meydanên wê bikevin, Wê rojê wê hemû şervan bêdeng bin” Ev e gotina Xudanê Karîndar.


Ya Xudan, ma çavê te ne li ser rastiyê ye? Te li wan xist, lê ew li ber xwe neketin, Te ew qedandin, lê wan terbiye qebûl nekir. Wan rûyê xwe ji kevir hişktir kir û nexwest vegerin.


Loma ez bi xezeba Xudan tije me, Ji ragirtina xwe ez westiyam. “Tu tevahiya wê bi ser zarokên li kuçeyan Û koma xortan de birijîne. Çimkî hem mêr hem jin, Kesên kal û bi salan ve çûne jî wê bên girtin.


Gotina Xudan ev e: “Wê cendekên mirovan Wekî ziblê bikevin ser axê Û melûya li pey dasvanan bikevin, Wê tu kes wan nede hev.”


“Wê venegerin welatê Misrê. Aşûr wê li ser wan bibe padîşah. Çimkî wan nexwest li min vegerin.


Ezê artêşa bakur ji we dûr bixim Û bişînim diyarê ziwa û bêkes. Ezê kesên li pêş bişînim gola rojhilat Û kesên li paş bişînim Derya Spî. Wê bêhna cendekan bilind bibe, Erê, wê bêhna pîs bilind bibe, Çimkî wan karên mezin ên kirêt kirin.


ezê we wiha ceza bikim: Ezê sawê bînim ser we. Ezê ta û werema ku ronahiya çavan ditefîne û canê we dixwe bînim ser we. Hûnê tovên xwe beredayî biçînin, çimkî wê dijminên we berê wan bixwin.


Ezê şûr bişînim ser we ku heyfa peymanê bistîne. Heke birevin bajarên xwe jî, ezê kulê bixim nav we û hûnê bikevin destê dijmin.


“Li hemû bajarên we min zikê birçî da we Û min li hemû derên we kir nangiranî. Dîsa jî hûn li min venegeriyan.” Ev e gotina Xudan.


Wê rojê wê stranên qesrê bibin lavijên şînê.” Ev e gotina Reb Xudan. “Wê gelek cendek li her derê bên avêtin. Hiş bin!”


Min tevahiya keda destê we bi germeba, bi kifik û zîpikê tune kir. Lê hûn li min vegeriyan.” Ev e gotina Xudan.


Wê Xudan bike ku kul li ser te bimîne û te ji welatê ku ji bo tu ji xwe re bikî milk heriyê, biqedîne.


Wê Xudan bi weremê, bi tayê, bi kêmê, bi kelakela germê, bi xelayê, bi bayê beriyê, bi kifikê li te bixe û heta tu tune bibî, wê ev li pey te werin.


Wê hemû nexweşiyên Misrê yên tu jê ditirsî vegerîne ser te û wê li ser te bimînin.


Wê Xudan her cure nexweşiyê ji we dûr bixe. Ew nexweşiyên ku hûn ji Misrê dizanin, wê yek ji wan jî bi ser we de neyîne. Wê tevahiya van nexweşiyan bide kesên ku ji we nefret dikin.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ