12 Xudan wiha dibêje: “Çawa ku şivan ji devê şêr du ling An jî perçeyekî guh rizgar bike, Wê gelê Îsraêl yê li Sameryayê Tenê bi aliyekî sedrê û beşekî nivînê, rizgar bibe.
Ben-Hadad jê re got: “Ezê bajarên ku bavê min ji bavê te standibûn bidim te û wekî bavê min li Sameryayê kiribû, tu jî dikarî li Şamê ji bo xwe sûkan ava bikî.” Ahav jê re got: “Ezê li gorî van şertan te berdim.” Wî peymanek çêkir û ew berda.
Li hewşê, perdeyên spî û şînê tarî yên ji tayê pembû yê tenik, bi benên kitanê binevşî, bi xelekên zîvîn ên stûnên mermerî ve girêdayî bûn. Zemîna hewşê bi mermerên sor, spî, zer û reş hatibû raxistin, sedrên zêrîn û zîvîn hatibûn danîn.
Gava padîşah ji bexçeyê qesrê vegeriya, dît ku Haman xwe avêtiye ber sedra ku Ester li ser rûdine. Li ser vê yekê padîşah qîriya: “Evê di mala min de dest bavêje jina min jî?” Hema wê gavê rabûn serçavê Haman nixamtin û birin.
Çimkî Xudan ji min re wiha got: “Şêr an şêrê ciwan Çawa li ser nêçîra xwe bike himîn Û ji dengê koma şivanên li dijî wî xem nexwe, Ji qajewaja wan venaciniqe, Wê Xudanê Karîndar wisa dakeve Ku li ser Çiyayê Siyonê û girê wê şer bike.