Çimkî ji gelê Yehoahaz, ji pêncî siwarî, deh erebeyên şer û deh hezar leşkerên peya pê ve, tu kes nemabû. Padîşahê Aramê ew wekî xweliya bênderê perçiqandibûn û tune kiribûn.
Hazaêl got: “Ezbenî, tu çima digirî?” Êlîşa got: “Çimkî ez zanim tê çi xerabiyê bînî serê Îsraêliyan. Tê êgir bi sûrên wan bixî û xortên wan ên bijare bi şûran bikujî. Tê zarokên wan li erdê bixî û perçe bikî. Tê zikên jinên bizaro jî biqelişînî.”
Çimkî giyayê çorekê bi cercera bênderê gêre nabe, Tekelê erebeyê jî di ser kîmyonê re nayê gerandin. Giyayê çorekê bi dar, Kîmyon jî bi şivikê tê kutan.
Xudan wiha dibêje: “Ji bo sê-çar û zêdetir neheqiyên Edomiyan, Ezê cezayê wan ranekim. Bi şûr ketin pey birayên xwe û li ber neketin. Hêrsa wan hergav dirinde bû Û xezeb tu car ji dest bernedan.
Xudan wiha dibêje: “Ji bo sê-çar û zêdetir neheqiyên Emmoniyan, Ezê cezayê wan ranekim. Zikên jinên Gîladî yên bizaro qelaştin Ku sînorên xwe fireh bikin.
Xudan wiha dibêje: “Ji bo sê-çar û zêdetir neheqiyên Sûriyan, Ezê cezayê wan ranekim. Wan tevahiya gel sirgûn û teslîmî Edomiyan kir, Wan peymana biratiyê bi bîr neanî.
Xudan wiha dibêje: “Ji bo sê-çar û zêdetir neheqiyên gelê Cihûda, Ezê cezayê wan ranekim. Wan Şerîeta Xudan red kir, Qanûnên min pêk neanîn. Pûtên wan ew averê kirin, Ew pûtên ku bav û kalên wan jî da pey.