27 Сонг Томагъа булай дей: – Бармагъынгны мунда узат! Мени къолларыма къара. Къолунгну бери бер, къабургъама тийип де къара! Шекли болма, иман сал!
Иса булай жавап бере: – Гьей имансыз ва бузукъ адамлар! Къачан болгъунча Мен сизин булан туражакъман? Къачан болгъунча сизге чыдап туражакъман? Ону мунда, Мени яныма, гелтиригиз!
Иса олагъа: – Гьей имансыз адамлар! Къачан болгъунча Мен сизин булан туражакъман? Къачан болгъунча сизге чыдап туражакъман? Ону мунда, Мени яныма гелтиригиз! – дей.
Мени къолларыма ва бутларыма къарагъыз. Бу – Мен Оьзюммен. Магъа тийип къарагъыз, ругьну Меники йимик эти ва сюеклери болмай, – дей.
Шону да айтып, Иса олагъа къолларын ва бутларын гёрсете.
– Гьей имансыз ва бузукъ адамлар! Къачан болгъунча Мен сизин булан туражакъман? Къачан болгъунча сизге чыдап туражакъман? Гелтир мунда сени уланынгны! – дей Иса.
Шону да айтып, Иса олагъа къолларын ва къабургъасын гёрсете. Раббисин гёрюп, якъчылары сююнелер.
Башгъа якъчылары огъар: – Биз Раббибизни гёрдюк, – дейлер. – Эгер Ону къолларында мыхлардан къалгъан яраланы гёрмесем, мых яралагъа бармакъларым булан тийип къарамасам, Ону къабургъасына къолларымны къаплап къарамасам, инанмасман, – дей Тома олагъа.
– Мени Раббим, мени Аллагьым! – деп жавап бере Тома Огъар.
Къанун берилген чакъы гюнагьланы санаву да артып турду. Амма гюнагь кёп болгъан чакъы Аллагьны рагьмусу да кёп керенлер артып турду.