27 Петер янгыдан инкар эте. Шо вакъти хораз къычыра.
– Гертисин сёйлеймен сизге: бу гече хораз къычыргъанча, сен Мени уьч керен инкар этежексен, – дей Иса огъар.
Шо заман Иса огъар: – Гертисин сёйлеймен сизге: бугюн, гьатта бу гече хораз эки керен къычыргъынча, сен Мени уьч керен инкар этежексен, – дей.
– Сен нени гьакъында сёйлейгенингни билмеймен ва англамайман, – деп инкар этип, Петер къабакъ тюпге багъып чыгъып гете. Шо заман хораз къычыра.
– Сагъа айтаман, Петер, бугюн хораз къычыргъынча, сен Мени таныйгъанынгны уьч керен инкар этежексен, – дей Иса.
Петер буса къатынгъа: – Мен Ону танымайман, гьей къатын, – деп, Исаны таныйгъанын инкар эте.
– Мени учун жанынгны берер эдим деймисен? Гертисин сёйлеймен сагъа: хораз къычыргъынча, сен Мени уьч керен инкар этежексен! – деп жавап бере Иса.