20 Иса огъар: – Мен бары да халкъны алдында ачыкъ кюйде сёйледим. Мен бары да ягьудилер жыйылагъан синагогларда гьар заман Аллагьны каламын англатдым, яшыртгъын бир зат да сёйлемедим.
Сонг Иса халкъгъа: – Мени тутмакъ учун, сиз, бир жинаятчыны тутагъанда йимик, къылычлар да, таякълар да булан чыкъгъансыз! Сизге Аллагьны каламын англата туруп, Мен чи гьар гюн ибадатханада олтуруп бола эдим. О заман Мени тутмадыгъыз.
Шо заман дин къуллукъчуланы башчысы, уьст опуракъларын йыртып йиберип: – Бу Аллагьгъа къаршы капир затланы сёйлей! Бизге дагъы шагьатлар негер тарыкъдыр? Муна гьали эшитдигиз чи сиз Муну Аллагьгъа къаршы капир затланы сёйлейгенин!
Сизин гьакъыгъызда айтмагъа ва сизин айыпламагъа кёп затларым бар. Мени Йибергенни сёзлери гьакъ гертидир, Мен де Ондан эшитгенлеримни дюньягъа билдиремен.
Агърипа пача бу жура ишлени яхшы биле. Мен ону булан тартынмай сёйлемеге боламан. Гьеч бир зат огъар билинмей къалмагъанына мен инанаман, неге тюгюл бары да болгъан зат бары халкъны гёз алдында болду.