– Болурбуз, – деп жавап берелер олар. – Мени йимик сиз де азаплардан оьтежексиз. Амма Мени онг янымда яда сол янымда олтурмагъа изну бермеклик Мени ихтиярымда тюгюл. О ерлер янгыз Аллагь белгилегенлер учундур, – дей Иса олагъа.
Олар ашап битгенде, Иса Петер деп де айтылагъан Симонгъа: – Югьанны уланы Симон! Сен Мени булардан эсе кёп сюемисен? – деп сорай. – Сюемен, Раббим! Сен билесен чи мен Сени сюегенни, – дей о. – Мени къозуларымны сакъла, – дей Иса огъар.
Амма мен жанымны аямайман. Мени учун о гьеч бир зат да тюгюл. Раббибиз Иса магъа тапшургъан къуллугъумну – Аллагьны уллу рагьмусу гьакъындагъы Сююнч Хабарны инсанлагъа етишдирмеге – тамамламагъа болгъай эдим.
Шо заман Павел: – Сиз этеген недир? Неге йылайсыз, неге юрегимни сыныкъдырасыз? Мен Ерусалимге барып, байланмагъа чы нечик де, Раббибиз Исаны аты учун гьатта онда оьлмеге де гьазирмен, – деп жавап берди.