14 Иса, бир эшек табып, огъар мине. Неге тюгюл де, Сыйлы Язывларда булай язылгъан:
хурма терекни бутакъларын да алып, Ону къаршылама чыгъып: – Гьосанна! Раббибизни аты булан гелегенге, Исрайылны пачасына, Аллагьны яхшылыгъы болсун! – деп къычыра.
Къоркъма, гьей Сион къызы! Муна сени Пачанг яш эшекге де минип геле тура.