50 – Сени инжир терекни тюбюнде турагъанда гёрдюм дейгеним саялы инанамысан? Мундан да уллуларын гёрежексен, – дей Иса огъар.
Кимники бар буса, огъар дагъы да берилип, онуки артдырылажакъ. Кимники ёкъ буса, барлары да алынажакъ.
Ёл ягъада бир инжир терекни гёрюп, ону ягъына бара. Терекде япыракълардан къайры бир зат да тапмай. Сонг терекге: – Энниден сонг сени дагъы емишинг болмасын! – дей. Инжир терек шоссагьат къуруп къала.
Кимники бар буса, огъар берилежек, онукине дагъы да къошулажакъ, ёкънуки буса бар заты да алынажакъ.
Раббибиз оьзюне айтгъан сёзлер герти болажагъына иман салгъан къатын насиплидир!
Иса бу сёзлени эшитгенде, огъар тамашалыкъ этип, Оьзюню арты булан гелеген халкъгъа булай дей: – Сизге айтаман, гьатта Исрайылда да Мен бу къадар уллу имангъа къаршы болмадым.
– Устаз! Сен Аллагьны Уланысан, Сен Исрайылны пачасысан, – деп жавап бере Натанайыл Огъар.
Сонг Иса булай дей: – Гертисин сёйлеймен сизге: кёкню ачылгъанын, Аллагьны малайиклери Инсанны Уланыны уьстюне тюшюп гелегенин ва гётерилип гетегенин гёрежексиз.
– Иман сала бусанг, Аллагьны макътавлугъун гёрежексен деп Мен сагъа айтмадыммы? – дей Иса огъар.
– Мени гёргенинг саялы иман салдынгмы? Мени гёрмейли иман салагъанлар насиплилердир! – дей Иса огъар.