Бу сёзлени эшитген сонг, олар рагьатланалар. – Олай буса, товба этип, Аллагь ят халкълагъа да даимлик яшавну гёрме имканлыкъ берген экен, – деп, Аллагьгъа макътав этмеге башлайлар.
Аллагьдан гелген къайгъырыв товба этивге гелтире, о да оьз гезигинде къутгъарылывгъа себеп бола ва гьёкюнчлюкге гьеч ер къоймай. Бу дюньяны къайгъырыву буса оьлюмге элте.
Сиз туснакъларда ятагъанлагъа языкъсындыгъыз, мал матагьыгъызны чыгъарып алагъанда, сиз сююнме де сююне эдигиз, неге тюгюл сизин шо мал матагьыгъыздан хыйлы да яхшы даимлик бир затыгъыз барны биле эдигиз.
Аллагьны адилсизлиги болмас чы! О сизин тёкген къыйынларыгъызны ва сюювюгюзню унутмажакъ. Шо сююв булан сиз Аллагьны аты учун Ону халкъына къуллукъ этдигиз ва къуллукъ этип де турасыз.
Сююмлю къардашларым! Бу мен сизге язагъан экинчи кагъызым. Мен эки де кагъызымда оьзюмню эсге салывларым булан сизде сав пикир этивню уятма къаст этемен.
Сююмлю къардашларым, мен сизге янгы бир буйрукъну тюгюл, башдан берли де сизге берилген эсги буйрукъну гьакъында язаман. О буйрукъ – сиз оьзюню гьакъында эшитген хабар.