Сонг Мен сол ягъымдагъылагъа булай дежекмен: «Гьей налатлангъанлар! Мени янымдан гетигиз! Иблис ва ону малайиклери учун гьазирленген жагьаннемни отуна тюшюгюз!
Сизин атагъыз иблисдир, сиз де о атагъызны хыялларын кютмеге сюесиз. О башдан берли де адам оьлтюрювчю болду ва бир заманда да гьакъ гертини яны болмады, неге тюгюл онда оьзюнде де гьакъ герти ёкъ. О ялгъан айтагъанда, оьзюню ана тилинде сёйлей, неге тюгюл о оьзю де ялгъанчы, ялгъанланы да атасы.
Биз инсанлагъа къаршы ябушмайбыз, ругь башчылагъа, гьакимлеге, бу къарангы дюньяда иш гёреген гючлеге ва кёкде яманлыкъ этеген жинлеге къаршы ябушабыз.
Шолай болгъанда, къыяматгюнню дуванын ва жагьаннемни отун къоркъув булан къаравулламакъдан къайры бизге дагъы зат къалмай. Шо от Аллагьны бары да душманларын яллатар.
Аллагь гюнагь иш этген малайиклеге де рагьму этмеди. Оланы О жагьаннемге салгъан ва къыяматгюн болгъунчагъа даимлик къарангылыкъны бугъавларында къойгъан.
Олар оьз айыпларын гёбюк булан яшырагъан денгизни вагьши толкъунларыдыр. Олар оьзлеге къарангылыкъны зулматында даим зылцын берип турмакъ белгиленген адашгъан юлдузлардыр.