Буланы сизге Мени булан биригип парахатлыгъыгъыз болсун деп айтаман. Бу дюньяда сиз азап чегежексиз. Къатып туругъуз! Бу дюньядан Мен уьстюн гелдим! – деп жавап бере Иса.
Янгыз муну булан да тюгюл, азап чегивюбюзден де оьктем болабыз. Неге тюгюл де, азап чегив чыдамлыкъгъа, чыдамлыкъ къаттылыкъгъа, къаттылыкъ буса умутгъа багъып гелтирегенни билебиз.
Эгер Аллагь нюрде болгъаны йимик, биз де нюрде яшай бусакъ, бир бирибиз булан къатнашывубуз болур ва Исаны – Ону Уланыны – къаны бизин бары да гюнагьларыбыздан тазалар.
Отгъа къошулгъан шишадан болгъан денгиз йимик бир зат гёрдюм. Денгизни уьстюнде къыр жандан, ону келпетинден ва ону атын белгилейген санавдан уьст болгъанлар токътагъан эдилер. Оланы къолларында Аллагь берген къомузлар бар эди.
Сен чекген азапланы ва тарчыкълыгъынгны билемен. Буса да сен байсан! Оьзлер ягьудилербиз деп, сени яманлайгъанланы таныйман. Олар ягьудилер тюгюл, иблисни тайпасындан болгъанлар.
Олар янгы бир йыр булан булай айтдылар: – Китапны алып, ону мюгьюрлерин тайдырмагъа лайыкълы Сенсендир. Неге тюгюл де, Сен оьлтюрюлдюнг ва Оьз къанынг булан Ал лагь учун гьар халкъны, гьар къавумну, гьар тилде сёйлейгенлени ва гьар миллетни адамларын къутгъардынг.
Мундан сонг къарагъанда, санавсуз даражада кёп халкъны гёрдюм. Онда гьар миллетден, гьар къавумдан, гьар халкъдан, гьар тюрлю тиллерде сёйлейгенлерден адамлар бар эди. Олар тахны ва Къозуну алдында токътагъан эдилер. Оланы уьстюнде акъ абалары, къолларында да хурма терекни бутакълары бар эди.