10 Олар гючлю тавуш булан булай къычырдылар: – Къутгъарылыв тахда олтургъан Аллагьыбыздадыр ва Къозудадыр!
Шо заман бары да инсанлар Аллагь къутгъарагъанын гёрер.
Артындагъы гюн Ягьия оьзюню янына Исаны гелегенин гёрюп, булай дей: – Дюньядагъы бары да адамланы гюнагьларын гечдирмек учун, Аллагь йиберген къурбан Къозу Будур!
Исаны оьтюп барагъанын гёрюп, Ягьия: – Муна Аллагьны Къозусу, – дей.
Сиз, самариялылар, кимге ибадат этегенигизни билмейсиз, биз, ягьудилер, буса кимге ибадат этегенибизни билебиз. Къутгъарылыв ягьудилерден геле.
Неге тюгюл де, сиз этген ишлеригизден таба тюгюл, янгыз Аллагьны рагьмусу булан иманыгъыздан таба къутгъарылдыгъыз. О Аллагьны савгъатыдыр.
Шо заман мен кёклерден гючлю бир тавуш эшитдим. О булай айтды: – Энни Аллагьыбызны къутгъарыву, къуваты булан гьакимлик этивю ва Ону Месигьини къудраты етишди. Гечеси гюню булан Аллагьыбызгъа бизин иман къардашларыбызны сёгюп тургъан айыплавчусу кёклерден тюшюрюлдю.
Мундан сонг мен кёклерде бир кёп халкъныки йимик гючлю тавушланы эшитдим. Олар булай къычыра эдилер: – Макътав! Къутгъарылыв, макътав ва къудрат Аллагьыбызникидир!
Тахда Олтургъан: – Къара чы! Мен бары да затны янгыртаман! Яз, бу герти ва гьакъ сёзлер, – деп айтды.
Шагьарда гьеч бир налатлы зат болмажакъ. Аллагьны ва Къозуну тахы шагьарны ичинде болажакъ ва Ону къуллукъчулары Огъар къуллукъ этежек.
Дагъы да ону алдында не буса да бир таза шишагъа, денгизге ошагъан зат тёгюле эди. Тахны лап ортасында ва айланасында дёрт жанлы зат токътагъан эди. Оланы ал ва арт якъларында кёп гёзлери бар эди.
О гелип, тахда Олтургъанны онг къолундан китапны алды.