14 Кёк чырмалып, бир тююндей болду, бары тавлар ва атавлар буса ерлеринден тербенди.
Раббибизни къайтып гележек гюню, уручу гелегенде йимик, къаравулланмайгъан кюйде гелип къалажакъ. Шо гюн кёклер бир уллу къавгъа булан ёкъ этилежек, ондагъы маддалар от булан дагъытылажакъ, ер буса оьзюню уьстюндеги бары да зат булан бирге ачылажакъ.
Бары да атавлар ёкъ болду, тавлар да дагъы къалмады.
Сонг уллу бир акъ тахны ва ону уьстюнде Олтургъанны гёрдюм. Ону бети гёрюнгенде, ер ва кёк къачып гетдилер. Гьали оланы тапма да болмай эди.
Мундан сонг мен бир янгы кёкню ва янгы ерни гёрдюм. Алдынгъы кёк ва алдынгъы ер тайып битдилер, денгиз де ёкъ эди.