4 Мен кёп йыладым, неге тюгюл китапны ачып, ону ичинде не бар экенине къарамагъа лайыкълы болагъан бирев де табулмады.
Сонг мен къарап, алдымда кёклеге чыгъагъан ачылгъан эшикни гёрдюм. Сюрню сесине ошайгъан, башда да магъа эшитилген гючлю бир тавуш эшитдим. Шо тавуш магъа: – Мунда багъып чыкъ, сагъа гележекде не болажагъын гёрсетежекмен, – деп айтды.
Амма не кёкде, не ерде, неде ерни тюбюнде китапны ачып, ичине къарап болгъан бирев де ёкъ эди.
Шо заман тамазалардан бири магъа: – Йылама! Къара чы, муна уьстюн гелген, Ягьуданы къавумундан болгъан Арсланкъаплан, О Давутну наслусудур. Етти мюгьюрлю бу китапны О ачып болажакъ, – деп айтды.