Шогъар гёре бу гюнагьлы ва имансыз наслуну алдында яшайгъан ким буса да бирев Менден ва Мени сёзлеримден илыкъса, Инсанны Уланы да Атасыны макътавлугъунда сыйлы малайиклер булан гелген заманда, о адамдан оьзюнден илыгъар.
Калам инсан болуп арабызда яшагъан. О зор сюювден ва гьакъ гертиликден толгъан болгъан. Биз Ону уллу макътавлугъун – Атасы биргине бир Уланына берген макътавлугъун гёрдюк.
Атам! Сен Магъа аманат этгенлеринг Мен болажакъ ерде, Мени булан бирге болгъанны, Сен Магъа берген макътавлукъну олар да гёргенни сюемен. Сен Магъа шо макътавлукъну бердинг, неге тюгюл Мени дюнья яралгъанчадан да алда сюе эдинг.
Олар къатынгишилер булан ювукълукъ этип, яшавун похламагъан, оьзлени таза сакълагъан адамлар эди. Олар Къозу къайда барса да, Ону арты булан барагъан адамлар эди. Олар инсанланы арасындан къутгъарылып, Аллагьгъа ва Къозугъа тюшюмню башлапгъы пайы йимик берилди.
Мен айланасын дёрт жанлы зат къуршагъан тахны ва тамазаланы арасында къурбан этилген йимик Къозуну гёрдюм. Къозуну етти мююзю ва етти гёзю бар эди. Олар бютюн дюньяны гьар ерине йиберилеген Аллагьны етти ругьу эди.