Шо авлетлер сандан ва къандан болгъангъа гёре, шолагъа ошап, О инсан болуп къалды. Оьзюню оьлюмюнден таба оьлюмге гьакимлик этегенни, демек иблисни ёкъ этмек учун ва сав оьмюрю оьлюмню къоркъувунда къулчулукъда болгъанланы азат этмек учун, О шо кюйде гелди.
Аллагь гюнагь иш этген малайиклеге де рагьму этмеди. Оланы О жагьаннемге салгъан ва къыяматгюн болгъунчагъа даимлик къарангылыкъны бугъавларында къойгъан.
Шо заман аждагьа къатынгъа бек къазапланды. О къатынны къалгъан яшларына къаршы дав этмеге гетди. Олар Аллагьны буйрукъларын кютюп, Исагъа гьалал къуллукъ эте эдилер.
Бу аждагьа шайтан ва иблис деп айтылагъан бырынгъы уллу йыландыр. Бютюн дюньяны алдатып тургъан бу аждагьа оьзюню малайиклери булан бирге ерге ташланды.
Мен гёрген къыр жан къыр мишикге ошай эди, тек ону аякълары аювнуки, авзу да арсланкъапланныки йимик эди. Аждагьа бу къыр жангъа оьзюню гючюн, тахын ва уллу гьакимлигин берген эди.
Бу къыр жангъа оьзюню гючюн бергени учун, олар аждагьагъа сужда этдилер. Олар бу къыр жангъа да сужда эте эдилер ва: – Бу къыр жангъа ошайгъан дагъы ким бар? Муну булан ким ябушуп болур? – деп сорай эдилер.