2 Ону дуванлары гьакъдыр ва адиллидир. Зинасы булан дюньяны пасат ёлгъа салгъан къагьба къатынны такъсырлады. Аллагь Оьзюню къуллукъчуларыны къаны учун ондан оьч алды.
Олар Аллагьны къуллукъчусу Мусаны ва Къозуну йырын йырлай эдилер: – Бары да затны Еси болгъан я Рабби Аллагь! Сени ишлеринг уллудур ва гьайрандыр. Гьей халкъланы Пачасы! Сени ёлларынг адиллидир ва гьакъдыр.
Гьей кёклер, Аллагьны халкъы, элчилер ва пайхаммарлар! Ону башына къопгъан гьалдан сююнюгюз! Неге тюгюл де, сизге этген затлары саялы Аллагь ону такъсырлагъан».
Неге тюгюл де, бары да халкълар ону зиналыгъыны ва Аллагьны къазапланывуну чагъырындан ичди. Дюньяны пачалары ону булан зиналыкъгъа тюшдюлер, савдюгерчилери де ону гьайбатлыгъы булан байлыкъ къазандылар.
Олар: – Гьей сыйлы ва гьакъ болгъан Есибиз Аллагь! Дюньяда яшайгъанлагъа дуван этип, олардан къаныбыз саялы оьч алмакъ учун, дагъы да нечакъы заман токътап туражакъсан? – деп гючлю кюйде къычырдылар.