1 Ибадатханадан гючлю бир тавуш эшитилди. Бу тавуш етти малайикге: – Барыгъыз, Аллагьны къазапланыву булангъы етти савутну ичиндеги затны ерге тёгюгюз, – деп айтды.
Сонг Аллагьны кёкдеги ибадатханасы ачылды ва ибадатханада Ону сыйлы сандыгъы гёрюндю. Яшмын яшнады, кёк кёкюреди, ерлер тербенди, гючлю буз явду.
Сонг ибадатханадан бирдагъы бир малайик чыгъып, булутну уьстюнде Олтургъангъа гючлю тавуш булан: – Орагъынгны йибер ва ормагъа башла, неге тюгюл оракъны заманы гелди ва дюнья тюшюмюн къайтармагъа заман етишди, – деп къычырды.
Сонг къурбанлыкъны салагъан ерден башгъа бир малайик чыкъды. Огъар отну гьакимлиги берилген эди. О итти орагъы булангъы малайикге гючлю тавуш булан: – Итти орагъынгны йибер ва дюнья юзюм бавундан юзюм салкъынланы жый, неге тюгюл олар бишген, – деп айтды.
Кёклерде башгъа бир уллу ва гьайран аламатны – ахырынчы етти балагь булан етти малайикни гёрдюм. Ахырынчы дейгеним, неге тюгюл шуну булан Аллагьны къазапланыву бите эди.
Еттинчи малайик оьзюню савутуну ичиндеги затны гьавагъа тёкдю. Ибадатханадагъы тахдан: – Болма тарыкъ зат болду! – деген гючлю тавуш эшитилди.