17 Сонг кёклердеги ибадатханадан къолунда итти орагъы булангъы бирдагъы бир малайик чыкъды.
Сонг Аллагьны кёкдеги ибадатханасы ачылды ва ибадатханада Ону сыйлы сандыгъы гёрюндю. Яшмын яшнады, кёк кёкюреди, ерлер тербенди, гючлю буз явду.
Шо заман булутну уьстюнде Олтургъан орагъын дюньягъа ташлады ва дюнья тюшюмю къайтарылды.
Сонг къурбанлыкъны салагъан ерден башгъа бир малайик чыкъды. Огъар отну гьакимлиги берилген эди. О итти орагъы булангъы малайикге гючлю тавуш булан: – Итти орагъынгны йибер ва дюнья юзюм бавундан юзюм салкъынланы жый, неге тюгюл олар бишген, – деп айтды.
Ибадатханадан гючлю бир тавуш эшитилди. Бу тавуш етти малайикге: – Барыгъыз, Аллагьны къазапланыву булангъы етти савутну ичиндеги затны ерге тёгюгюз, – деп айтды.
Еттинчи малайик оьзюню савутуну ичиндеги затны гьавагъа тёкдю. Ибадатханадагъы тахдан: – Болма тарыкъ зат болду! – деген гючлю тавуш эшитилди.