14 Мундан сонг бир акъ булут гёрдюм. Булутну уьстюнде Инсанны Уланына ошайгъан бирев олтургъан эди. Ону башында алтын таж, къолунда да итти оракъ бар эди.
О бу сёзлени сёйлеп турагъанда, кёкден нюрлю бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Булутдан таба: – Бу Мени Сююмлю Уланымдыр, Бу Мени къуванчымдыр! Бугъар тынглагъыз, – деген бир сес чалына.
Сонг мен кёкден тюшюп гелеген гючлю бир башгъа малайикни гёрдюм. О булутгъа чырмалгъан эди, башыны уьстюнде энемжая бар эди. Ону юзю гюнешге ошай эди, бутлары буса от багъаналар йимик эди.
Къарагъанда, алдымда акъ атны гёрдюм! Шо атгъа минген атлыны къолунда жаясы бар эди ва огъар таж берилген эди. Уьстюн гелмек учун, О уьстюнлюкню алывчу гьисапда чыкъды.