2 Мен гёрген къыр жан къыр мишикге ошай эди, тек ону аякълары аювнуки, авзу да арсланкъапланныки йимик эди. Аждагьа бу къыр жангъа оьзюню гючюн, тахын ва уллу гьакимлигин берген эди.
Амма мен Сююнч Хабарны толу кюйде билдирсин деп, ону бары да ят халкълар эшитип болсун деп, Раббибиз янымда да болуп, магъа гюч берди. Мен де шо арсланкъапланны авзуна тюшмей, къутулмагъа болдум.
Бу аждагьа шайтан ва иблис деп айтылагъан бырынгъы уллу йыландыр. Бютюн дюньяны алдатып тургъан бу аждагьа оьзюню малайиклери булан бирге ерге ташланды.
О биринчи къыр жанны бары толу гьакимлиги булан ону атындан иш гёре эди. Дюньяны ва онда яшайгъан бары да адамланы о шо замангъа оьлюр ярасы сав болгъан биринчи къыр жангъа сужда этмеге борчлу этди.
Бу къыр жангъа оьзюню гючюн бергени учун, олар аждагьагъа сужда этдилер. Олар бу къыр жангъа да сужда эте эдилер ва: – Бу къыр жангъа ошайгъан дагъы ким бар? Муну булан ким ябушуп болур? – деп сорай эдилер.
Сен иблис тахын салгъан ерде яшайгъанынгны билемен. Шогъар да къарамайлы, сен Мени атыма амин турасан. Антипаны гюнлеринде де сен Магъа бакъгъан якъдагъы иманынгдан тайышмай турдунг. Антипа буса Мени инамлы шагьатым. О иблисни ожагъы болгъан сени шагьарынгда оьлтюрюлдю.