Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Вагьий 12:9 - Сыйлы Китап Янгы Разилешивню

9 Бу аждагьа шайтан ва иблис деп айтылагъан бырынгъы уллу йыландыр. Бютюн дюньяны алдатып тургъан бу аждагьа оьзюню малайиклери булан бирге ерге ташланды.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Вагьий 12:9
68 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Оланы чачгъан душман иблисдир. Оракъ заман дюньяны ахырыдыр. Оракъчылар буса малайиклердир.


Ялгъан месигьлер, ялгъан пайхаммарлар арагъа чыгъажакълар. Эгер имканлыкъ болса, аламатлар ва муъжизатлар гёрсетип, сайлангъанланы да алдатажакълар.


Сонг Мен сол ягъымдагъылагъа булай дежекмен: «Гьей налатлангъанлар! Мени янымдан гетигиз! Иблис ва ону малайиклери учун гьазирленген жагьаннемни отуна тюшюгюз!


Шондан сонг Аллагьны Ругьу, Исаны иблисге сынатып къарамакъ учун, дангылгъа элте.


Шо заман Иса огъар булай дей: – Ари тай Менден, иблис! «Раббибиз Аллагьгъа да сужда эт ва бир Огъар Оьзюне къуллукъ эт», – деп язылгъан Сыйлы Язывларда.


Сонг иблис, Ону сыйлы шагьар болгъан Ерусалимге алып гелип, ибадатхананы инг бийик къалкъысына миндире.


Сонг иблис Ону бир бек бийик тавну башына алып бара, Огъар дюньяны бары да пачалыкъларын ва олардагъы бары байлыкъланы гёрсете.


Иса да олагъа булай дей: – Мен яшмын йимик болуп кёкден тюшеген иблисни гёрдюм.


Бу къатынны буса муна он сегиз йылны узагъында иблис байлап сакълагъан. Муну, Ибрагьимни наслусундан болгъан къатынны, сонгугюн шо байлавун чечме герекмейми эди дагъы? – деп жавап бере.


Шо заман Исаны он эки якъчысыны бири болгъан Ягьуда Искариетни юрегин иблис елей.


– Петер, Петер! Будайны елпип къувугъундан айырагъанда йимик, сизин имандан айырмагъа иблисге ихтияр берилген.


Ёлну ягъасына тюшгенлери – каламны эшитегенлер. Сонг, оланы янына иблис гелип, олар иман салмасын ва къутгъарылмасын деп, оланы юреклеринден каламны алып гете.


Бу дюнья учун дуван этеген заман гелди. Дюньяны гьакими тахындан тюшюрюлежек!


Сизин булан сёйлемеге Магъа гьали кёп заман къалмагъан. Бу дюньяны гьакимине гелмеге заман болгъан. Мени уьстюмде ону гьакимлиги ёкъдур.


Аллагьны дуваны барына мюкюр этежек, неге тюгюл бу дюньяны есине дуван этилип битген.


Сизин атагъыз иблисдир, сиз де о атагъызны хыялларын кютмеге сюесиз. О башдан берли де адам оьлтюрювчю болду ва бир заманда да гьакъ гертини яны болмады, неге тюгюл онда оьзюнде де гьакъ герти ёкъ. О ялгъан айтагъанда, оьзюню ана тилинде сёйлей, неге тюгюл о оьзю де ялгъанчы, ялгъанланы да атасы.


Петер огъар: – Гьей Гьанания! Неге сен юрегинге иблис айтгъанны этдирип, Аллагьны Ругьуна ялгъан айтып, топурагъынгны сатгъанда тюшген акъчаны бир пайын яшырдынг?


Шолай адамлар Раббибиз Иса Месигьге тюгюл, оьзлени къурсакъларына къуллукъ этелер. Яревкелиги ва арив сёзлери булан негер де инанып къалагъанланы алдаталар.


Парахатлыкъ береген Аллагь узакъ къалмай иблисни сизин аякъ тюбюгюзде янчажакъ! Раббибиз Иса Месигьни рагьмусу сизин булан болсун!


Шо онча тамаша иш де тюгюл! Неге тюгюл де, иблис оьзю нюрню малайиги болуп гёрюнмеге айлана.


Амма гьиллачы йылан Гьаваны алдатгъанда йимик, Месигьге гьакъ юрегигизден ва таза кюйде багъышланмакълыгъыгъыздан гьакъылыгъыз тайышар деп къоркъаман.


Аллагь магъа шолай гьайран затланы гёрсетди чи! Мен де оьктем болуп айланмасын деп, магъа Аллагь къаркъарама чанчыла турагъан тегенекни – иблисни къулун берди. Мен оьктем болуп айланмасын деп, о мени инжитип турду.


Бу дюньяны аллагьы болгъан иблис имансызланы гьакъылын тунукълашдыргъан. Шоллукъда, олар Аллагьны келпети болгъан макътавлу Месигьни гьакъындагъы Сююнч Хабарны шавласын гёрмеге болмайлар.


Шо заман, гьар тюрлю уьйретивлени толкъунлары, еллери, инсанланы гьиллачылыгъы ва ялгъанлары алып, ари де, бери де ташлайгъан гиччи яшлар йимик болмасбыз.


Вёрегиз, сизин бирев де къайдагъы затлар булан алдатып къоймасын. Аллагьгъа къаршы уллу башгётеривню заманы гелмей туруп ва жагьаннемге дуван этилген яманлыкъ этежек адам белгили болмай туруп, шо гюн гелмежек.


Башлап алдатылгъан да Адам тюгюл; ялгъангъа инангъан ва гюнагь иш этген къатынгиши.


Амма яманлыкъ этегенлер ва ялгъанчылар, дагъы да яман болуп, оьзлер алданажакълар ва оьзгелени алдатажакълар.


Шо авлетлер сандан ва къандан болгъангъа гёре, шолагъа ошап, О инсан болуп къалды. Оьзюню оьлюмюнден таба оьлюмге гьакимлик этегенни, демек иблисни ёкъ этмек учун ва сав оьмюрю оьлюмню къоркъувунда къулчулукъда болгъанланы азат этмек учун, О шо кюйде гелди.


Айыкъ ва сакъ туругъуз. Сизин душманыгъыз болгъан иблис къыдырып айлана, акъырагъан арслан йимик, кимни ашайым деп излеп тура.


Биз Аллагьныки экенибизни ва бютюн дюнья иблисни къолунда экенин билебиз.


Баш малайик Микайыл оьзю де Мусаны сюеги гьакъында эришип сёйлейгенде, иблисге къаршы сёгюшмеди, янгыз: «Аллагь сени жазаласын», – деп айтып къойду.


Шогъар гёре, гьей кёклер ва онда яшайгъанлар, сююнюп къалыгъыз! Ерни ва денгизни гьалына адаршай, неге тюгюл иблис гьали онда гетди. О гьали къазапланывдан толгъан, неге тюгюл болжалы аз къалгъанны биле.


Сонг кёкде бирдагъы бир аламат – етти башы, он мююзю ва гьар башында бирер тажы булангъы бир уллу къызыл ялын тюслю аждагьа гёрюндю.


Кёклерде дав башланды. Бир якъда Микайыл ва ону малайиклери ябушдулар, бириси якъда буса аждагьа оьзюню малайиклери булан дав этди.


Амма аждагьаны таман чакъы гючю етишмеди ва о малайиклери де булан кёклерде оьзюню ерин тас этди.


Оьзюне къыр жанны атындан этме берилген муъжизатлар булан о дюньядагъы адамланы башларын алдата эди. О дюньяда яшайгъанлагъа къылычдан оьлюр яра тийип сав болгъан биринчи къыр жанны келпетин этмеге буюрду.


Олар бир тюрлю аламатлар гёрсетип болагъан жинлер эди. Жинлер бары да затны Еси болгъан Аллагьны Уллу Гюнюнде ябушмагъа дюньяны бары да пачаларын жыймакъ учун гетген эдилер.


О гючлю тавуш булан къычырып булай айтды: – Тюп болду, тюп болду уллу шагьар Бабил! О гьар тюрлю жинлер, гьар тюрлю шайтанлар жыйылагъан ерге, гьар тюрлю мурдар къушланы, гьар тюрлю мурдар ва жиргенч гьайванланы уясына айланып битди.


Сенде дагъы бир заманда да чыракъ ярыкъ гёрюнмежек, гиевню ва гелинни тавушларын дагъы бирев де эшитмежек. Неге тюгюл де, сени савдюгерчилеринг дюньяны вазирлери эди; неге тюгюл де бары да халкъланы сени халмажчылыгъынг алдатды.


Къыр жан ва ону булан бирге ялгъан пайхаммар есир этилип тутулду. Бу ялгъан пайхаммар къыр жанны атындан аламатлар гёрсетген эди. Къыр жанны мюгьюрю басылып, ону келпетине сужда этгенлени ялгъан пайхаммар шо аламатлар булан алдатып турду. Оланы экевю де кюкюрт яллайгъан кёлге савлайын ташландылар.


Сен иблис тахын салгъан ерде яшайгъанынгны билемен. Шогъар да къарамайлы, сен Мени атыма амин турасан. Антипаны гюнлеринде де сен Магъа бакъгъан якъдагъы иманынгдан тайышмай турдунг. Антипа буса Мени инамлы шагьатым. О иблисни ожагъы болгъан сени шагьарынгда оьлтюрюлдю.


Тиатирдегилени къалгъанларына – бу ёлну юрютмейгенлеге ва иблисни «терен сырлары» деп айтылагъан затны къабул этмегенлеге айтаман: Мен сизин уьстюгюзге дагъы башгъа авур намус салмажакъман.


Сен чекген азапланы ва тарчыкълыгъынгны билемен. Буса да сен байсан! Оьзлер ягьудилербиз деп, сени яманлайгъанланы таныйман. Олар ягьудилер тюгюл, иблисни тайпасындан болгъанлар.


Оланы алдатгъан иблис буса кюкюрт яллайгъан кёлге ташланажакъ. Шондан алда къыр жан ва ялгъан пайхаммар да шонда ташлангъан эдилер. Шонда олар гечеси гюню булан гьар даим азап чегип туражакълар.


Бары да халкъланы давгъа жыймакъ учун, о дюньяны дёрт де ягъындагъы, демек Яъжуж ва Маъжуж деген ерлердегилени дагъы да алдатмагъа гетежек. О денгиз ягъадагъы къайыр бюртюклени санавудай чакъы халкъны жыяжакъ.


Мен иблисни бирлешивюнден болгъанланы, сизин яныгъызгъа да гелип, сизге баш урмагъа борчлу этермен. Олар оьзлени ягьудилербиз деп гьисаплай, амма гьакъыкъатда олар ягьудилер тюгюл, олар ялгъан сёйлейлер.


Бешинчи малайик сюр чалды ва мен кёкден ерге тюшген юлдузну гёрдюм. Бу юлдузгъа тюпсюз къуюну ачгъычы берилди.


Бу балагьдан оьлмеген инсанлар товба этмедилер. Олар алда йимик, жинлеге, не гёрюп, не эшитип, не юрюп болмайгъан алтындан, гюмюшден, багъырдан, ташдан ва агъачдан этилген аллагьлагъа къуллукъ эте эдилер.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ