9 Бу аждагьа шайтан ва иблис деп айтылагъан бырынгъы уллу йыландыр. Бютюн дюньяны алдатып тургъан бу аждагьа оьзюню малайиклери булан бирге ерге ташланды.
Сонг Мен сол ягъымдагъылагъа булай дежекмен: «Гьей налатлангъанлар! Мени янымдан гетигиз! Иблис ва ону малайиклери учун гьазирленген жагьаннемни отуна тюшюгюз!
Шо заман Иса огъар булай дей: – Ари тай Менден, иблис! «Раббибиз Аллагьгъа да сужда эт ва бир Огъар Оьзюне къуллукъ эт», – деп язылгъан Сыйлы Язывларда.
Сизин атагъыз иблисдир, сиз де о атагъызны хыялларын кютмеге сюесиз. О башдан берли де адам оьлтюрювчю болду ва бир заманда да гьакъ гертини яны болмады, неге тюгюл онда оьзюнде де гьакъ герти ёкъ. О ялгъан айтагъанда, оьзюню ана тилинде сёйлей, неге тюгюл о оьзю де ялгъанчы, ялгъанланы да атасы.
Аллагь магъа шолай гьайран затланы гёрсетди чи! Мен де оьктем болуп айланмасын деп, магъа Аллагь къаркъарама чанчыла турагъан тегенекни – иблисни къулун берди. Мен оьктем болуп айланмасын деп, о мени инжитип турду.
Шо заман, гьар тюрлю уьйретивлени толкъунлары, еллери, инсанланы гьиллачылыгъы ва ялгъанлары алып, ари де, бери де ташлайгъан гиччи яшлар йимик болмасбыз.
Шо авлетлер сандан ва къандан болгъангъа гёре, шолагъа ошап, О инсан болуп къалды. Оьзюню оьлюмюнден таба оьлюмге гьакимлик этегенни, демек иблисни ёкъ этмек учун ва сав оьмюрю оьлюмню къоркъувунда къулчулукъда болгъанланы азат этмек учун, О шо кюйде гелди.
Шогъар гёре, гьей кёклер ва онда яшайгъанлар, сююнюп къалыгъыз! Ерни ва денгизни гьалына адаршай, неге тюгюл иблис гьали онда гетди. О гьали къазапланывдан толгъан, неге тюгюл болжалы аз къалгъанны биле.
Олар бир тюрлю аламатлар гёрсетип болагъан жинлер эди. Жинлер бары да затны Еси болгъан Аллагьны Уллу Гюнюнде ябушмагъа дюньяны бары да пачаларын жыймакъ учун гетген эдилер.
Сенде дагъы бир заманда да чыракъ ярыкъ гёрюнмежек, гиевню ва гелинни тавушларын дагъы бирев де эшитмежек. Неге тюгюл де, сени савдюгерчилеринг дюньяны вазирлери эди; неге тюгюл де бары да халкъланы сени халмажчылыгъынг алдатды.
Сен иблис тахын салгъан ерде яшайгъанынгны билемен. Шогъар да къарамайлы, сен Мени атыма амин турасан. Антипаны гюнлеринде де сен Магъа бакъгъан якъдагъы иманынгдан тайышмай турдунг. Антипа буса Мени инамлы шагьатым. О иблисни ожагъы болгъан сени шагьарынгда оьлтюрюлдю.
Сен чекген азапланы ва тарчыкълыгъынгны билемен. Буса да сен байсан! Оьзлер ягьудилербиз деп, сени яманлайгъанланы таныйман. Олар ягьудилер тюгюл, иблисни тайпасындан болгъанлар.
Бары да халкъланы давгъа жыймакъ учун, о дюньяны дёрт де ягъындагъы, демек Яъжуж ва Маъжуж деген ерлердегилени дагъы да алдатмагъа гетежек. О денгиз ягъадагъы къайыр бюртюклени санавудай чакъы халкъны жыяжакъ.
Мен иблисни бирлешивюнден болгъанланы, сизин яныгъызгъа да гелип, сизге баш урмагъа борчлу этермен. Олар оьзлени ягьудилербиз деп гьисаплай, амма гьакъыкъатда олар ягьудилер тюгюл, олар ялгъан сёйлейлер.
Бу балагьдан оьлмеген инсанлар товба этмедилер. Олар алда йимик, жинлеге, не гёрюп, не эшитип, не юрюп болмайгъан алтындан, гюмюшден, багъырдан, ташдан ва агъачдан этилген аллагьлагъа къуллукъ эте эдилер.