14 Экинчи балагь шолай битди, къара чы, уьчюнчю балагь буса алгъасап геле эди.
Кёклерде башгъа бир уллу ва гьайран аламатны – ахырынчы етти балагь булан етти малайикни гёрдюм. Ахырынчы дейгеним, неге тюгюл шуну булан Аллагьны къазапланыву бите эди.
Мен къарап турагъанда, бирден кёкню ортасында учуп барагъан къаракъушну гёрдюм. О: – Узакъ къалмай къалгъан уьч де малайик де сюр чалажакъ. Ер юзюнде яшайгъанланы гьалына адаршай! Адаршай! Адаршай болсун! – деп къычырды.
Биринчи балагь гетди, къара чы, мундан сонг дагъы да эки балагь бар эди.