Озокъда, болмас! Бары да адамлар ялгъанчы буса да, Аллагь гьар заман да айтгъан сёзлерине амин болур. Сыйлы Язывларда булай язылгъан: Аллагь, эгер де дувангъа чыкъсанг, Сен бары да сёзлерингде тюз болуп чыгъажакъсан ва оьр болуп токътажакъсан.
Бир заманларда биз де авлия, тынглавсуз болдукъ, алданып турдукъ, гьар тюрлю напсланы, кеп чегивлени къуллары болуп турдукъ. Бизин яшавубуз оьчлюкден ва гюнчюлюкден толгъан эди. Башгъаланы биз де гёрюп ярамай эдик, башгъалар бизин де гёрюп ярамай эди.