3 Месигь де янгыз бир Оьзюне пайда болагъан затны этмеген. Сыйлы Язывларда: «Аллагьны мысгъыллайгъанланы мысгъыллавлары Мени уьстюме тюшдю», – деп язылгъан.
Муталимге оьз муаллими йимик, къулгъа да оьз еси йимик болмакълыкъ таманлыкъ эте. Эгер уьй есине Зензебил деп айта буса, уьюндегилеге не деп де айтмажакъмы?
Бираз ари тайып, О ерге де къапланып, булай дуа эте: – Атам! Эгер имканлы буса, Мени бу къысматдан къутгъар! Амма Мен сюеген кюйде тюгюл, Сен сюеген кюйде болсун.
Башгъа бирев де этмеген ишлени оланы арасында этмеген эдим буса, оланы такъсыры болмас эди. Гьали буса олар Мен этген ишлени гёрдюлер ва буса да Мени де, Атамны да сюймейлер.
Мен Оьзюмден бир зат да этип болмайман. Эшитгеним йимик дуван этемен. Мени дуваным да адилли дувандыр. Неге тюгюл де, Мен Оьзюм сюйгенни тюгюл, янгыз Мени йиберген Атамны сюйгенин кютмеге къарайман.