Шо ерлерде яшап турагъан гьананлы бир къатын, Ону янына гелип: – Я Раббим, гьей Сен Давутну Наслусу! Магъа бир рагьму эт. Къызым жинли болуп, бек азап чегип тура, – деп ялбарып тилей.
О этген гьайран ишлени ва ибадатханада: «Давутну Наслусуна гьосанна!» – деп къычырагъан яшланы гёргенде, баш дин къуллукъчулар ва дин алимлер къазапланалар.
Иса уьйге гиргенде, Ону янына эки де сокъур геле. Иса олагъа: – Мен сизин гёреген этер деп инанамысыз? – деп сорай. Сокъурлар да Огъар: – Инанабыз, я Раббибиз, – дейлер.
Бизин ата бабаларыбыз – исрайыллылар. Месигьни наслусуну бу дюньядагъы амалгъа геливю олардан таба баш алса да, О бары да затдан оьр болгъан Аллагьыбыздыр. Аллагьгъа гьар даим де макътавлар болсун! Амин.