11 Сонг о бириси къызлар да гелип: «Есибиз! Есибиз! Бизге эшикни ач!» – деп тилейлер.
Иса булай дей: – Шо заман Аллагьны гьакимлиги дагъы да негер ошай? Он къыз, чыракъларын да алып, гиевню къаршылама чыгъа.
О буса олагъа: «Гертисин сёйлеймен сизге: мен сизин танымайман», – деп жавап бере.
Уьй еси туруп къапуну япгъанда, сиз къырдан туруп къапуну къакъмагъа башлап: «Я есим, ач бизге!» – деп айтажакъсыз. О буса сизге: «Сизин танымайман, сиз къайдансыз?» – деп соражакъ.