28 Иса булай дей: – Сизин нечик эсигизге геле? Бир адамны эки уланы бола. О барып биринчисине: «Уланым, бугюн барып юзюм бавда ишле», – дей.
– Бере, – деп жавап бере Петер. Уьйге гиргенде, Иса ондан алдынлыкъ этип: – Сени нечик эсинге геле, Симон: дюньяны пачалары ясакъны кимлерден ала – оьзюню уьягьлюсюндегилерденми, ёгъесе башгъаларданмы? – деп сорай.
Иса олагъа булай бир масал айта: – Аллагьны гьакимлиги юзюмлюгюнде ишлетмек учун ишчилер тутмагъа эртен тез къыргъа чыкъгъан бир адамгъа ошайдыр.
– Биз билмейбиз, – деп жавап берелер олар Исагъа. – Бу ишлени кимден ихтияр булан этегенимни сизге Мен де айтмасман, – дей Иса олагъа.
О да: «Сюймеймен», – деп жавап да берип, артда гьёкюнюп, бара.
– Бирдагъы бир масалгъа тынглагъыз. Бир уьй еси бола. О юзюм бав орната, чал эшип, ону айланасын бегите. Юзюм сыкъмакъ учун, тёле къаза ва бийик къаравул къош къура. Бавну юзюмчюлеге ижарагъа да берип, оьзю сапар чыгъып гете.
Энни бизге айт: Сени нечик эсинге геле, Румну пачасына ясакъ бермеге герекми яда тюгюлмю?
О ёлгъа чыгъагъан бир адамны гьалына ошай: о адам уьюнден гетегенде, къулларыны гьарисине оьз ишин тапшуруп, уьйге къарамакъны, къапучугъа буса даим айыкъ турмакъны буюра.
Яда уьстюне Силогьам къала авуп оьлген о он сегиз адам Ерусалимде яшайгъанланы барысындан да артыкъ гюнагьлы болгъан деп ойлашамысыз?
Мен сизге бир англавлу адамлагъа йимик сёйлеймен. Мен айтагъан сёзлени гьакъында оьзюгюз ойлашып къарагъыз.
Булайлыкъда, гьей сююмлю къардашларым, Раббибизни ёлунда къатты кюйде токътагъыз. Оьзюгюзню даим Раббибизге къуллукъ этивге толу кюйде багъышлагъыз, неге тюгюл сиз О учун тёкген къыйыныгъыз бошуна гетмежегин билесиз.