29 Мен егилген боюнсаны, Менден алып, оьзюгюз егилигиз. Мен сизин юрютейим. Неге тюгюл де, Мен юваш хасиятлыман, ачыкъ гёнгюллюмен, сиз де жанларыгъызгъа яллыкъ табарсыз.
О бу сёзлени сёйлеп турагъанда, кёкден нюрлю бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Булутдан таба: – Бу Мени Сююмлю Уланымдыр, Бу Мени къуванчымдыр! Бугъар тынглагъыз, – деген бир сес чалына.
Къанунну билмейген адамланы тапмакъ учун, Къанунну билмейгенлер булан мен оьзюмню Къанунну билмейген адам йимик тутдум (Месигьге таби болуп туруп, Аллагьны Къанунун биле бусам да).