Амма мен жанымны аямайман. Мени учун о гьеч бир зат да тюгюл. Раббибиз Иса магъа тапшургъан къуллугъумну – Аллагьны уллу рагьмусу гьакъындагъы Сююнч Хабарны инсанлагъа етишдирмеге – тамамламагъа болгъай эдим.
Шо заман Павел: – Сиз этеген недир? Неге йылайсыз, неге юрегимни сыныкъдырасыз? Мен Ерусалимге барып, байланмагъа чы нечик де, Раббибиз Исаны аты учун гьатта онда оьлмеге де гьазирмен, – деп жавап берди.
Месигьни хатири учун мен гючсюзлюгюме, мысгъыллавлагъа, башыма тюшген балагьлагъа, гьызарлавлагъа ва къыйынлыкълагъа рази болуп къаламан, неге тюгюл мен гючсюз болгъанда, гючлю боламан.