Он эки якъчысын янына чакъырып, Иса олагъа: – Муна биз Ерусалимге бара турабыз. Онда Инсанны Уланы гьакъында пайхаммарлар язгъан бары да зат яшавгъа чыгъажакъ.
Иса ата анасы булан гете ва Назаретге геле, оланы изнусундан чыкъмай тура. Ону анасы буса бары да бу затланы эсде сакълай ва оланы гьакъында ойлаша тура.
Амма Мен сизге бары да затны айтдым. Оланы заманы гелгенде, эсге алып къоюгъуз: Мен сизге буланы айтгъан эдим. Башда Мен сизге оланы айтмагъан эдим, неге тюгюл Мен сизин булан эдим.
Иса булай жавап бере: – Эгер о гюч сагъа оьрден берилмеген эди буса, Мени уьстюмде сени бир гьакимлигинг де болмажакъ эди. Шону учун сени къолунга Мени бергенни гюнагьы дагъы да кёпдюр.
Иса сизге йиберилген эди, сиз буса Ону къанунсузланы къолуна берип, хачгъа илип оьлтюрдюгюз. Бу иш шолай болажагъын Аллагь биле эди, неге тюгюл О Оьзю шолай белгилеген эди.