29 Дуа этип турагъан заманда, Исаны гёрюнюшю алышынып гете ва уьстюндеги опурагъы гёз къамашдырагъан кюйде ап акъ болуп къала.
Оланы гёз алдында бирден Исаны гёрюнюшю тюрленип йибере: юзю гюнеш йимик шавлалана, опуракълары гёз къамашдырагъан кюйде акъ бола.
Мундан сонг Иса юртгъа барма деп ёлгъа чыкъгъан якъчыларыны экевюне башгъа бир келпетде гёрюне.
Бютюн халкъ йимик, Иса да, сувгъа чомдуртуп, Оьзюн Аллагьгъа тапшурта. Иса дуа этеген заманда, кёк ачыла.
Оьзю Иса буса, янгыз ерлеге гетип, дуа этип тура.
Бир керен шо гюнлерде, дуа этмек учун, Иса тавгъа чыгъа ва сав гечени Аллагьгъа дуа эте туруп оьтгере.
Бир керен Иса янгыз ерде дуа этегенде, Ону янына якъчылары геле. Иса олагъа: – Халкъ Мени ким деп гьисап эте? – деп сорай.
Ону булан оьзлерден нюр тёгюлюп гелеген экев лакъыр эте. Олар Муса ва Илияс болгъан.
Калам инсан болуп арабызда яшагъан. О зор сюювден ва гьакъ гертиликден толгъан болгъан. Биз Ону уллу макътавлугъун – Атасы биргине бир Уланына берген макътавлугъун гёрдюк.
Оьр мажлисде олтургъанланы барысы да Стефандан гёзлерин айырмай къарайлар. Олар Стефанны юзю малайикни юзюне ошап къалгъанын гёрелер.
Сонг уллу бир акъ тахны ва ону уьстюнде Олтургъанны гёрдюм. Ону бети гёрюнгенде, ер ва кёк къачып гетдилер. Гьали оланы тапма да болмай эди.