О бу сёзлени сёйлеп турагъанда, кёкден нюрлю бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Булутдан таба: – Бу Мени Сююмлю Уланымдыр, Бу Мени къуванчымдыр! Бугъар тынглагъыз, – деген бир сес чалына.
– Эгер яныма гелегенлер оьзюню атасындан, анасындан, къатынындан ва яшларындан, агъа инилеринден ва къызардашларындан, гьатта оьзюню яшавундан эсе Мени артыкъ сюймей буса, о якъчым болуп болмас.
Шогъар гёре, къардашларым, Аллагьгъа къуллукъ этмеге чакъырылгъаныгъызны ва Аллагь сизин сайлагъанын гёрсетмек учун, дагъы да ва дагъы да бек къаст этигиз. Шолай этсегиз, сиз бир заманда да сюрюнмессиз.